Dr inż. Marcelina Jureczko
Dr inż. Marcelina Jureczko jest adiunktem w Centrum Biotechnologii Politechniki Śląskiej. Jej badania koncentrują się na problemach związanych z obecnością i toksycznością leków przeciwnowotworowych w środowisku wodnym oraz na poszukiwaniu skutecznych metod ich usuwania. Należy do światowych pionierów wykorzystywania grzybów w procesie eliminacji cytostatyków ze ścieków. W 2021 roku z wyróżnieniem obroniła doktorat w dyscyplinie inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka. Za swoją pracę została uhonorowana Nagrodą Prezesa Rady Ministrów w kategorii wyróżniająca się rozprawa doktorska. Pani Doktor odbyła liczne staże naukowe m. in. w prestiżowej hiszpańskiej instytucji Wyższej Radzie Badań Naukowych. Obecnie kieruje grantem badawczym finansowanym przez Narodowe Centrum Nauki. Jest także członkinią Polskiego Towarzystwa Biochemicznego oraz Stowarzyszenia Rzecznicy Nauki. Od kilku lat popularyzuje naukę w formie wykładów, warsztatów, zajęć laboratoryjnych, jak i… stand-upu. Brała udział w licznych piknikach i festiwalach naukowych oraz współpracowała z wieloma mediami o zasięgu ogólnopolskimi. W 2021 otrzymała nagrodę dla najlepszych popularyzatorów nauki „POP Science” i od 2 lat zasiada w kapitule konkursu. Ponadto uczy innych sztuki skutecznej komunikacji naukowej.
Dr hab. Andrzej Katunin
Andrzej Katunin, profesor Politechniki Śląskiej, pracujący w Katedrze Podstaw Konstrukcji Maszyn na Wydziale Mechanicznym Technologicznym. Doktorat obronił w dyscyplinie Mechanika w 2012 roku, a habilitację w dyscyplinie Budowa i Eksploatacja Maszyn w 2015 roku. Do głównych zainteresowań naukowych Prof. Katunina należą zagadnienia zmęczenia i pękania materiałów kompozytowych, w tym efekty cieplne występujące w tych procesach, badania nieniszczące materiałów oraz metody identyfikacji uszkodzeń, metody analizy sygnałów i obrazów w zastosowaniu do przetwarzania wyników badań nieniszczących, wielofunkcyjne materiały kompozytowe m.in. do zastosowań w statkach powietrznych. Od ponad 10 lat aktywnie zajmuje się popularyzacją nauki, głównie w zakresie geometrii fraktalnej, którą również zajmuje się naukowo. Uzyskał tytuł Popularyzatora Nauki w roku 2017 i od 5 lat zasiada w kapitule konkursu Popularyzator Nauki, organizowanego przez Ministerstwo Edukacji i Nauki oraz Polską Agencję Prasową.
Dr hab. inż. Anna Dzimitrowicz
Dr hab. inż. Anna Dzimitrowicz jest profesorką Politechniki Wrocławskiej, pracując w Katedrze Chemii Analitycznej i Metalurgii Chemicznej Wydziału Chemicznego. W 2017 roku obroniła z wyróżnieniem stopień naukowy doktora nauk chemicznych, natomiast w 2022 uzyskała stopień doktora habilitowanego w dyscyplinie nauki chemiczne. Od 2023 roku jest zatrudniona na stanowisku profesorki uczelni w Jednostce macierzystej. Anna Dzimitrowicz odbyła liczne staże naukowe, realizując prace badawcze m.in. w Universita degli Studi di Firenze (Włochy), CNRS Centre for Molecular Biophysics (Francja) oraz Uniwersytecie Gdańskim i Gdańskim Uniwersytecie Medycznym (Polska). Aktywność naukowa A. Dzimitrowicz była wielokrotnie nagradzana. W 2016 roku uzyskała prestiżowe stypendium Maxa Borna, finansowane przez Prezydenta Miasta Wrocławia za wybitne osiągnięcia naukowe. W 2018 roku uzyskała trzy prestiżowe stypendia, tj. 3-letnie Stypendium Młody Wybitny Naukowiec, finansowane przez MNiSW, stypendium START, finansowane przez Fundację na Rzecz Nauki Polskiej (FNP), a także stypendium na pobyt badawczy w CNRS, Orleans, Francja, finansowane ze środków Ambasady Francuskiej. Obecnie jest kierowniczką dwóch projektów naukowych, finansowanych przez Narodowe Centrum Nauki, tj. Sonata 15 oraz Opus 23, a także współkierowniczką projektu Opus 17 - projekty realizowane w Konsorcjum złożonym z Politechniki Wrocławskiej oraz Uniwersytetu Gdańskiego i Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. Jej zainteresowania naukowe są związane z konstrukcją i optymalizacją systemów plazmowych, dedykowanych do oczyszczania ścieków, inaktywacji mikroorganizmów chorobotwórczych, zmniejszania tempa proliferacji komórek nowotworowych oraz produkcji funkcjonalnej żywności. Obecnie jest współautorką 66 prac naukowych z listy JCR (IF=324), 8 patentów oraz 7 zgłoszeń patentowych. Od 2023 członkini Young Academy of Europe. Właścicielka psa jamnika o imieniu Arno i miłośniczka jazdy samochodem.
Prof. dr hab. inż. Łukasz Sadowski
Pracuje na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego. W 2007 r. ukończył z wyróżnieniem studia magisterskie, a w 2013 r. uzyskał z wyróżnieniem stopień doktora nauk technicznych w dyscyplinie budownictwo. W roku 2018 uzyskał z wyróżnieniem stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w dyscyplinie budownictwo. Jest stypendystą Fundacji na rzecz Nauki Polskiej i Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Pełni funkcję Kierownika Katedry Inżynierii Materiałów i Procesów Budowlanych. Jego zainteresowania badawcze dotyczą m.in. inżynierii materiałów budowlanych, badań nieniszczących, inżynierii powierzchni, procesów budowlanych oraz sztucznej inteligencji. Jego dotychczasowy opublikowany dorobek naukowy liczy ponad 150 prac, w tym ponad 70 artykułów w czasopismach znajdujących się w bazie Journal Citation Reports (JCR). Ma kilkaset cytowań w bazie Web of Science. Jest członkiem zespołu edytorów czasopism Structural Concrete (Wiley), Buildings (MDPI) oraz Metaheuristic Computing and Applications (Techno Press). Odbywał staże naukowe w The University of Liverpool w Wielkiej Brytanii, we Francji w Laboratoire de Tribologie et Dynamique des Systemes w Ecole Centrale de Lyon, w University of Porto w Portugalii, w Brandenburgische Technische Universität Cottbus-Senftenberg w Niemczech oraz w La Trobe University w Australii. Obecnie kieruje dwoma projektami badawczymi „Preludium Bis” finansowanymi przez Narodowe Centrum Nauki oraz projektem „Lider” finansowanym przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. W 2021 r. otrzymał medal Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa im. Wacława Żenczykowskiego za osiągnięcia naukowo-techniczne w dziedzinie budownictwa.
Dr Paweł Sobczuk
Naukowiec i lekarz w trakcie specjalizacji z onkologii klinicznej w Narodowym Instytucie Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie. Członek Komitetu Młodych Onkologów oraz Komitetu Komunikacji Europejskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej. Poza pracą naukową interesuje się popularyzacją nauki i tzw. „science communication” – laureat 2 miejsca w konkursie FameLab 2019 a aktualnie członek zarządu stowarzyszenia Rzecznicy Nauki. Fan social mediów, w tym wykorzystanie Twittera w celach naukowych i popularno-naukowych.
Dr hab. Michał Bogdziewicz
Moje zainteresowania naukowe skupiają się na ekologii lasu, a w szczególności mechanizmach odpowiedzialnych za regeneracje drzew. Wiele roślin, w tym większość gatunków lasotwórcznych naszego obszaru świata, produkuje nasiona raz na kilka lat, w sposób zmasowany i zsynchronizowany na dużych obszarach (nawet sub-kontynentalnych). Zjawisko to odgrywa kluczową rolę zarówno dla odnowień lasów jak i funkcjonowania sieci pokarmowych. W moich badaniach zajmuje się zjawiskami związanymi z tym zjawiskiem, zarówno w sklali osobnicznej i lokalnej jak i globalnej. Doktorat obroniłem w 2017 roku na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Odbyłem szereg staży naukowych między innymi w takich instytucjach jak Harvard Forest (USA), University Autonoma de Barcelona (Hiszpania), oraz Université Grenoble Alpes (Francja). Kierowałem bądź kieruje wieloma grantami NCN oraz ERC. Za swoją pracę byłem wielokrotnie nagradzany, min. Nagrodą NCN oraz Tansley Medal.
Dr hab. Szymon Drobniak
Biolog ewolucyjny pracujący na Uniwersytecie Jagiellońskim (Instytut Nauk o Środowisku) oraz na UNSW w Sydney (School of Biological, Environmental and Earth Sciences). Zajmuje się genetyką ilościową, ewolucją i ekologią koloru, meta-analizą i nowoczesnymi metodami biostatystycznymi, technikami poprawiającymi transparentność i reprodukowalność badań naukowych. Członek Society for Open, Reproducible and Transparent Ecology and Evolutionary Biology (sortee.org), Evolution for Everyone (evokproject.org) oraz Stowarzyszenia Rzecznicy Nauki. Członek Akademii Młodych Uczonych PAN, ambasador Open Science czasopisma e-Life. Obok nauki zajmuje się projektowaniem graficznym, architekturą wizualną danych, powiązaniami sztuki i nauki (art & science) oraz komunikacją naukową. Autor książek ("Czarne Lato. Australia płonie" wyd. Czarne; "Zaloty, amory i podboje" Wyd. Babaryba), stały współpracownik Przekroju i Tygodnika Powszechnego."
Dr hab. Michał Tomza
Michał Tomza jest profesorem uczelni, kierownikiem grupy badawczej Kwantowych Układów Molekularnych oraz kierownikiem Centrum Fizyki Atomowej Molekularnej i Optycznej na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizuje się w fizyce i chemii ultrazimnej materii kwantowej, w tym w teorii oddziaływań i zderzeń ultrazimnych atomów, jonów i cząsteczek kontrolowanych za pomocą pól elektromagnetycznych oraz ich zastosowaniach. Ściśle współpracuje z grupami doświadczalnymi z całego świata, proponując, wspierając i wyjaśniając ich pomiary. Pracował naukowo w Polsce, Niemczech, Hiszpanii, USA i Kanadzie. Jest laureatem wielu nagród za osiągnięcia naukowe, w tym Nagrody Narodowego Centrum Nauki w obszarze nauk ścisłych i technicznych w 2020 r. Realizuje liczne granty badawcze w tym przyznane przez Europejską Radę ds. Badań Naukowych (ERC Starting) i polskie agencje granatowe. Jest członkiem Akademii Młodych Uczonych przy Polskiej Akademii Nauk.
Zuzanna Nowicka
Absolwentka wydziału lekarskiego (2020), doktorantka Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w ramach projektu „Kompleksowa charakterystyka zmian kontekstu immunologicznego guza indukowanych przez leki cytotoksyczne w niedrobnokomórkowym raku płuca” finansowanego z grantu PRELUDIUM BIS Narodowego Centrum Nauki (promotor: profesor Wojciech Fendler, Zakład Biostatystyki i Medycyny Translacyjnej). Laureatka grantu NCN PRELUDIUM „Wewnętrzna radiowrażliwość jako marker indukowanej chemioradioterapią immunogenności w raku odbytnicy”. W swoich badaniach wykorzystuje techniki statystyczne i bioinformatyczne do badania wrażliwości organizmów na działanie promieniowania jonizującego, wpływu radioterapii na mikrośrodowisko immunologiczne nowotworu oraz przewidywania skuteczności i powikłań radioterapii. Zrealizowała staż badawczy w Cancer Research UK Cambridge Institute w zakresie analizy danych sekwencjonowania pojedynczych komórek; współpracuje z badaczami z Dana-Farber Cancer Institute, Moffitt Cancer Center i University of Bern. Zaangażowana w planowanie i realizację niekomercyjnych badań klinicznych w ramach Centrum Wsparcia Badań Klinicznych Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.
Polish