Krzysztof Nowak: Ukończyłem Wydział Filologiczny UJ (filologia klasyczna) i tam też obroniłem doktorat poświęcony teorii lektury rzymskich gramatyków. Od 2010 r. jestem zatrudniony w Pracowni Łaciny Średniowiecznej Instytutu Języka Polskiego PAN. Jako leksykograf i członek zespołu Słownika łaciny średniowiecznej w Polsce opisuję, co znaczyły słowa, których używano w średniowiecznych tekstach stworzonych na ziemiach polskich, a zatem i jak ludzie żyjący w tej epoce rozumieli siebie i otaczającą ich rzeczywistość. Współtworząc korpusy językowe, staram się dostarczyć narzędzi, które pomogą analizować język szybciej i bardziej rygorystycznie. Jako językoznawca próbuję z wykorzystaniem korpusów zrozumieć, co właściwości dystrybucyjne wyrazów (np. jak są częste i w jakim towarzystwie się pojawiają) mówią nam o ich znaczeniu. Szczególnie przy tym interesuję się wyrażeniami metaforycznymi, chcąc lepiej zrozumieć, dlaczego po łacinie (jak i po polsku) marnujemy czas, coś nam wypada z pamięci i zżera nas zazdrość.
Od 2018 r. jestem kierownikiem grantu NPRH Elektroniczny korpus polskiej łaciny średniowiecznej. Kontynuacja prac (https://scriptores.pl/efontes) oraz wykonawcą w projekcie Długosz 2.0. Korpus i narzędzia analizy języka Jana Długosza (https://scriptores.pl/dlugosz). Od 2010 r. współprowadzę informacyjny portal Classica, mediaevalia etc. (http://classica-mediaevalia.pl).